کد مطلب:59730 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:207
امامت علی (علیه السلام) بعد از پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) سی سال طول كشید، در این سی سال ، 24 سال و چند ماه بر اساس تقیّه و مدارا با آنان كه برسر كار بودند، بسر برد، و از دخالت در احكام و بیان حقایق ، ممنوع بود و پنج سال و چند ماه كه (زمام امور مسلمین را به دست گرفت) اشتغال به جهاد با منافقین از بیعت شكنان (مانند طلحه و زبیر) و منحرفین از حقّ (مثل معاویه و پیروانش) و خارج شدگان از دین (مانند خوارج) داشت و گرفتار آشوب گمراهان بود، چنانكه پیامبر اسلام (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) سیزده سال در دوران نبوّتش (در مكّه) همواره در ترس و زندان و فرار و دوری از اجتماع بود و نمی توانست با كافران ، پیكار كند و قدرت آن را نداشت كه مسلمین را از آزار و شكنجه آنان محافظت نماید، سرانجام (از مكّه به سوی مدینه) هجرت كرده و ده سال در مدینه به جهاد با مشركان پرداخت و گرفتار كارشكنیهای منافقین بود تا اینكه از دنیا رحلت كرد و خداوند او را در بهشت برین ساكن نمود.